vrijdag 15 augustus 2014

Hondenpension

Sinds gisteren ben ik opnieuw in het hondenpensionnetje!
Toen baasje mij er naartoe bracht,
had ik het gevoel nog eens naar school te gaan.
Al dat geblaf in de verte trok al mijn aandacht...
 en hoopvol keek ik naar baasje.
'Gaan we dan echt nog eens naar school?!'
Eerst gingen we nog een plastoertje doen.
Daar kon ik bijna weer op muizenjacht gaan.
Ik heb je te pakken!!!

Nee, toch niet. Jij bent maar een springhaan.


















En kijk wat een schattige creatuurtjes we daar tegenkwamen!
Hela, jullie daar! Komen jullie niet meespelen?
Plots waren ze weg. Waarom weet ik niet.
Ik wilde hen toch maar enkel begroeten...?
We zetten onze weg verder.
Toen begreep ik eindelijk...
dat we helemaal niet naar school gingen.
Geen stap wilde ik nog verder zetten!
Baasje heeft me moeten oppakken en meenemen.
Er kwam een lief meisje ons tegemoet
om met mij te spelen!
Toen begon het leuk te worden
en ben ik onmiddellijk mee binnengelopen.
Daarna was baasje nergens meer te bespeuren,
maar dat kon mij niets schelen, hoor!
't Schijnt dat ze gisterenavond gebeld heeft
om na te vragen hoe ik het stelde.
Ik was al lang aan 't ravotten met mijn soortgenootjes
tot grote opluchting van baasje, 
die waarschijnlijk weer heel de dag bezorgd aan mij gedacht heeft.