maandag 8 april 2013

Ballenmeisje op Wimbeldon of Roland Garros?

Sinds gisteren heb ik een nieuw speeltje ontdekt!
Het is heel eenvoudig en superleuk.
Kijk maar en probeer het zelf ook eens.
Van deze sport word ik lekker moe. Slapen doe ik nu heel de nacht door als een roos.
En, tot grote opluchting van mijn baasjes, ben ik 's avonds veel minder druk in huis!
Zij moeten nu 's morgens niet meer zo vroeg uit de veren, 
want ik gil ze niet meer wakker. Ik blijf braaf tegen Teddy luieren tot ze me komen halen
voor een morgendplaswandeling.
Tennisbalhollen heb ik buiten ook al geprobeerd en het werkt daar ook prima!

In de bladeren duiken en rollen vind ik nog steeds heel fijn.
Vandaag heb ik buiten boomschors en takjes ook bijtjes opgegeten! Ja, zelf gevangen!
Eerst dacht mijn baasje dat die in mijn neusje of mijn tong zouden steken,
maar nee! Met de eerste heb ik gespeeld tot ze letterlijk doodmoe was en dan heb ik haar opgegeten. De vier volgende heb ik levend naar binnen gespeeld.
Mijn baasje vind dit allemaal niet zo leuk, maar ik ben fier.
Eindelijk ben ik eens de sterkste!

 Vandaag weeg ik 2400 gram.
Mijn snoetje is ondertussen al wat spitser geworden en mijn baasjes vinden dat 
ik al een flinke meid aan 't worden ben.
Ik doe in ieder geval mijn best om die allure aan te nemen!
Mensen die mij voor een tweede of derde keer zien, zeggen ook dat ik al groter ben geworden.
En iedere dag opnieuw ontmoet ik soortgenoten, kleine en grote.
Pardon, momenteel zijn ze meestal wel nog groter...
Maar als ik blijf groeien als nu, gaat daar snel verandering in komen!
Hoe klein ik nu ook nog ben, ik laat zeker niet met mij sollen.
Zelfs grote loebassen lijken wel wat schrik van mij te hebben.
Misschien omdat ik altijd eerst met mijn voorpootjes op hun neus probeer te kloppen?
Dat is alleen maar om indruk te maken, hoor. Meer niet.
Zou het daarom zijn dat de meesten maar heel voorzichtig naar mij toekomen?
Ik weet het niet, maar het is wel lachwekkend!