zondag 29 december 2013

WAN !

Lieve mensen,
Het schijnt dat ik in de nieuwe editie van het Japanse hondentijdschrift WAN sta!
Het gaat over de januari-editie van 2014.
Dat ben ik NIET op de voorpagina!
Zo'n dikke nek heb ik nog niet... :)
Mijn baasjes werden vrij laat gecontacteerd en ik bekleed amper een halve pagina.
Toch ben ik er erg fier op. Herken je mij hierboven?!

Van blijdschap (vermoed ik) gingen we met ons drietjes
een wandeling door Lier maken.
Kijk. Hier zijn we bij de schapenherder. Mijn vriendje zit er ook nog altijd bij.
Ik heb even in zijn oor gefluisterd dat ik zotte baasjes heb,
maar dat hij er maar niet op moet letten.
En natuurlijk krijgt hij ook een kusje, want wij zijn dikke vrienden!
En nu maar even poseren en wat grijnzen voor het kiekje.



Hier nog een kerststal-situatie. Arme schaapjes. 
Kan ik nu echt niets voor jullie doen?

Ja ja!    "Voet!"  Zeg, is het nu maar voor de foto? Ik krijg er hopelijk toch wat voor?!
OK!    "Zit voor!"
Geef dat snoepje nu maar vlug of ik slaaf mij niet meer uit, hoor.

woensdag 25 december 2013

Naar de Kerstmarkt in Leuven

Enkele dagen geleden gingen we met heel ons gezinnetje
met de trein naar de kerstmarkt in Leuven.
Het was de 2de keer in mijn leven dat ik met zo'n treindinges reed.
Eng, hoor!
Ik werd er pas gerust in toen ik op baasjes' schoot mocht kruipen 
en door het raampje kon kijken, zoals in de auto.
Aangekomen in Leuven stond er voor het station
een kerststal in de vorm van een bushalte.
 Al dat tromgeroffel en gedinges is eigenlijk niets voor mij.
Zie die rode mannetjes met witte baarden in de verte.
Wat maakten die toch een hels lawaai.
Fanfare of niet, ik vond het maar niks.

De gebouwen in Leuven waren wel heel mooi versierd,
maar daar keek ik amper naar.
Ik had te veel werk met het verwerken van al dat lawaai om mij heen.
 
 Deze gele buldog keek zelfs niet naar mij om.
Wat doet iedereen toch raar tijdens zo'n kerstperiode.
 Weer een mooie kerststal.
En zie al dat volk op straat!
Je kon over de koppen lopen.


Af en toe werd het mij echt te veel en dan
gingen baasjes met mij ergens binnen een pintje pakken. Ik wil jullie niet misleiden : ik moest het altijd wel stellen met gewoon water...


 Dit was het topmoment van de avond!
Ik mocht (moest?) met het rode mannetje op de foto.
Ook weer de allereerste keer in mijn leven!

 In dit tentje hebben baasjes voor mij een kerstcadeautje gekozen : een piepvarkentje.
Ik weet nog altijd niet goed hoe het werkt en of ik het wel leuk vind,
maar mijn baasjes hebben er blijkbaar veel plezier mee.
 Wat ik niet begreep, is dat dat rode mannetje met zijn witte baard
overal zomaar plots opdook.
Kijk, daar heb je hem weer. Nu doet hij alsof hij niet kan bewegen.
Hij wilde mij zeker voor de gek houden of wat?

Er waren leuke kaarsen in overvloed!

Baasje had mij wel op deze carrousel willen zetten, 
maar die bleek alleen voor kindjes te zijn.
Moet je weten dat ik nog geen jaar oud ben en er dus eigenlijk ook wel recht op heb.
Maar stiekem was ik toch opgelucht dat ik er niet op mocht...!
Stel je voor.
Ik zou er zat afgekomen zijn zonder een druppel alcohol.
Daar ben ik echt nog wel te jong voor.
Voor mij was er veel snuffelwerk daar op die kerstmarkt.
Al bij al was het wel een leuke avond.
Nogmaals voor de eerste keer in mijn leven was ik bijna 8 uur aan een stuk op.
's Avonds terug thuis viel ik dan ook doodop in mijn nestje.
Ik had zelfs niet meer de fut om mijn vaste zitplaats op baasjes' schoot af te dwingen.
En dat wil wat zeggen. Dat is teken dat ik echt wel heeeeel moe was!

zaterdag 21 december 2013

Het is bijna Kerstmis

Het is mijn allereerste kerst dit jaar!
Ik ben echt benieuwd wat er allemaal gaat gebeuren.
Bij ons begint kerstmis blijkbaar beneden in de gang.
Alle bewoners zetten daar een kaartje met hun wensen aan de andere bewoners.
Mijn baasjes doen natuurlijk mee.
Ook buiten is het nu volop kerstmis en 
overal duiken er kerststalletjes en echte stallen (!) op.

Ik heb mijn ideale woning gevonden! Perfect op mijn grootte.
In deze kerststal zou ik wel willen wonen, alleen al om alle voorbijgangers te kunnen verwelkomen.
Hallo, jij daar! Kom je geen kijkje nemen?
Binnen werd ik weer eens met open armen ontvangen!
Ik zag er ook een soortgenootje tussen.
Vreemd genoeg bleef die heel de tijd stokstijf zitten.


Hier moest ik mij toch nog eens lekker in vies spul kunnen rollen.
Hhhmmm. Heerlijke vogelkak.
In de vesten van Lier worden de blaadjes netjes van de weg geblazen.
Daarom ziet het er nu maar kaal uit.
Hoe zou zo'n wit tapijt nu zijn, waar mijn baasjes het vaak over hebben.
Dat schijnt nu niet te kunnen komen, omdat het niet koud genoeg is.
Laat mij a.u.b. met rust!
Ik ga een dutje doen.
Van al die drukte word ik moe.

vrijdag 13 december 2013

Mijn favoriete sofa

Hoi hoi!
Hier ben ik weer!
Dit is mijn favoriete sofa.
Niet lachen. Deze sofa is superzacht en lekker warm!
't Is goed in 't eigen hart te kijken
nog even voor het slapengaan...

Zodra baasje op die plaats gaat zitten, wil ik kost wat kost op haar schoot,  mijn beste sofa.
Ik ben er verslaafd aan.
En wie durft nu nog zeggen dat Shiba's niet aanhankelijk zijn?

vrijdag 6 december 2013

Vandaag is het mijn 10de vermaanddag!

Hallo!
Vandaag ben ik precies 10 maanden oud!
Ik weeg nog steeds slechts 7,6 kg.
Dat is niet zo veel, maar mager ben ik nu ook weer niet, hoor.
Ik ben gewoon slank.
Mijn pelsje ziet er prachtig uit
en ik word nog steeds een "schoon hondje!" genoemd!
Kijk, ik zie er supergezond uit, niet?
Enkele dagen geleden gingen we nog eens naar de Beatrijsweide.
Dat was een tijdje geleden.
Daar kon ik nog eens naar hartelust vrij rondcrossen.
Frisbee, ik heb je beet!

Ik was weeral niet meer gewend om zo rond te dollen en was al snel buiten adem.
Op onze terugweg kwam er een boot voorbij op het kanaal. Dat was leuk.
En als ik wat lekkers krijg, luister ik als de beste!
Nu ook buiten.
Zo zie ik er nu uit. Net als de herfstbladeren.