zondag 16 juni 2013

De Beatrijsweide

Hallo! Na een drukke periode die stilaan op zijn einde loopt,
hoop ik vanaf nu wat meer op mijn blog te kunnen schrijven!
Vandaag zijn we voor de derde keer naar de puppyklas gegaan. Dat is nog altijd even tof.
En daarna hadden mijn baasjes weer een verrassing voor mij bedacht.
Wij zijn naar de Beatrijs hondenloopweide in Lier gegaan. Hieronder de link voor meer info.
Ik mag vrij rondrennen, zonder leiband!
Rennen in Shinkansen-stijl: snuit vooruit en oren plat!
Naast baasje of alleen, dat maakt niet uit. Als een dolle griet ren ik rond.
Was me dat leuk!
Eerst had ik de weide voor mij alleen en kon ik lekker zot zigzag rond rennen.
Daarna kwam Obi erbij. Nee nee, geen ceintuur van een kimono. Daar dacht ik eerst ook aan. Ja, wat wil je, met mijn Japanse roots. Nee, het was een hondje. Dat was natuurlijk nog leuker. Vooral omdat die ongeveer van mijn grootte was. 
Het was een superleuke zondagvoormiddag! Zeker voor herhaling vatbaar! 
Nu droom ik nog wat na en lig al te ronken in mijn mandje. 
Duim a.u.b. mee dat mijn baasjes mij gauw weer mee daar naartoe nemen!
Jullie komen toch ook?!
Hopelijk tot binnenkort!!!

dinsdag 11 juni 2013

Op bezoek in Kerselereveld

Vorige woensdag zijn we op bezoek geweest bij kennel Kerselereveld in Berlaar.
Daar heb ik wat meegemaakt! Ik ben er zeker een (leuke) ervaring rijker van geworden!
Toen we daar binnenkwamen, hoorde ik dichtbij wel wat gevriemel en geblaf, 
maar snuitjes waren er niet te zien, dus begon ik op mijn gemak heel de living 
af te snuffelen en alle hoekjes te verkennen. 
Ik kreeg zelfs een speeltje van de vrouw des huizes!
En toen gebeurde het.
Plots was daar iemand aan mijn achterste aan 't snuffelen.
Ik draaide mij vliegensvlug om en ... wat zag ik? Een grote black and tan shiba inu!
Niet te geloven! Waar kwam die nu plots vandaan?!
Misschien was zij al heel de tijd verstoppertje met mij aan 't spelen
maar werd ze ongeduldig omdat ik haar niet zocht?
Onmiddellijk voelde ik de speelkriebels opwellen en moest ik de dame uitdagen.
Maar viel dat tegen! Ze wilde helemaal niet met mij spelen.
Ik begreep er geen lap van. Waarom wimpelde die nu een gezellige stoeipartij af?
Of dacht ze misschien dat ik te klein ben om fatsoenlijk te spelen?
Ze gaf me niet eens de kans om te laten zien hoe wild ik wel kan zijn.
En toen ... je zult het niet geloven, maar daar stond er plots nog een andere naast mij.
Zo een met haartjes zoals de mijne. Even checken of het mijn mama niet was. Nee dus.
Maar deze is zeker gekomen om met mij te spelen, dacht ik,
en ik sprong er enthousiast op af.
Oeioeioei! Viel dat ook tegen! Wat was die streng met mij, zech. 
Nog veel strenger dan de vorige!!!
Ik dierf zelfs niet meer in haar ogen te kijken, zo erg imponeerde ze mij.
 Toen ze me boos op mijn plaats zette, ben ik maar snel naast haar baasje gaan zitten.
Ik hoopte dat dat alles zou veranderen. Maar nee!
Nu begon ik pas echt ongerust te worden en op mijn hoede te zijn,
maar natuurlijk heb ik mijn uiterste best gedaan om dat zeker niet te laten zien! 
Voor alle veiligheid vond ik het toch wel verstandiger om braaf aan de andere kant
van de sofa te gaan zitten, deze keer aan mijn baasjes' zijde.
Je weet maar nooit, dacht ik. En misschien komen ze dan wel terug. 
Maar nee, dat hielp ook niet. Ze keken niet eens meer naar mij om.
Dan maar netjes naast de sofa blijven en nu en dan stiekem gluren. 
Ja, in feite hoort dat toch zo als je ergens op bezoek bent.
Zelfs toen de dames weer weg waren, heb ik eerst van op afstand het terrein nog een lange tijd goed gade geslagen. Misschien speelden ze gewoon weer verstoppertje.
Nog wat bekomen en slikken van de emotie en de onrust.
En toen - weer niet te geloven - is de vrouw des huizes met mij beginnen spelen.
Dat was pas leuk! En ik kreeg zelfs heel lekkere brokjes.
En dat klikgeluid dat ze er iedere keer bij maakte als ik het spelletje juist meespeelde.
Daar klapperden mijn oortjes van! Ik vroeg mij af hoe ze het deed.
Dat kunnen mijn baasjes niet, hoor. 
Zij noemde dat training, maar ik noem dat
PURE FUN!!!
Toen moesten we voor een of andere reden weeral nestwaarts.
Maar er was toch nog een verrassing. Deze keer was het buiten te doen.
De poes, Shiba, kwam aangelopen. Die had blijkbaar wel met mij willen spelen!
Hadden ze mij toch zeker weer net in de auto geduwd.
Mensen zijn toch echt niet slim.
We konden nog maar amper wat natte neuze-neuze langs de venster.
Maar wat een grappige en o zo zachte en lieve Shiba!
Ik werd er even wild van. Zo'n toffe was ik nog niet tegengekomen.
Van mij had dat spelletje nog uren mogen duren...!
Toen begon baasje toch te rijden naar de vuurbol in de verte.
Stond mijn nestje daar dan achter?
Het was mij geen zorg. 
Ik kan iedere dag nog lekker nagenieten van Shiba's superspeeltje!
Daar vertel ik een andere keer nog wel eens over.
Het zandmannetje is al lang voorbij gekomen.
Slaapwel! 

maandag 3 juni 2013

Woefdag 2013 in Huizingen

Was dat gisteren een toffe dag!
Het begon al goed. Ik "mocht" voor de tweede keer naar school. 
In de klas moet ik mij wel wat inhouden {ik bedoel: ik mag niet spelen} 
maar ik krijg veel lekkers en dat maakt het toch grotendeels wel goed.
Baasje heeft eindelijk door dat ik sneller leer
als ik er iets voor in de plaats krijg. 
Later op de dag hadden ze nog een verrassing voor mij in petto.
Wij zijn naar een park gegaan 
VOL MET HONDJES!!!
Ik kon mijn snuitje niet geloven.
Ik mocht op de koop toe nog snuffelen en stoeien naar hartelust.
En we zijn daar ook baasjes' vriendjes van Kerselereveld tegengekomen. 
In hun tent lag er heel wat lekkers op de grond. Ik leek wel een uitgehongerde stofzuiger.
stand van kennel Kerselereveld - allemaal Shibakes!
Het was daar natuurlijk een invasie van shibakes van 'all over the world'!
Myriam Wilmsen heeft trouwens een  nieuw boek uitgegeven. Superleuk hoor!






        
Her en der kwamen we ook andere shiba's tegen. Of grote neven uit de film!
Als ik geen kusjes mag geven, daag ik liefst uit.
Eens kijken of ze met mij komen spelen. 
Dit is een leuke! Daar wil ik graag wat langer mee neuze-neuze. 
En deze dan. Hier heb ik wat mee afgestoeid! Hij leek wel dol op mij.
 Soms deed hij wat woefig en heb ik maar eens flink geblaft.
Even uitkijken. Welke ga ik nu beet nemen?
Laten mij deze eens goededag snuffelen.
Wat een raar aapje toch. Om niet te spreken van dat schaap ernaast!
Ik snap niet waarom we weeral terug naar huis moeten.
Ben ik er geen vergeten dag te zeggen?
Ik moet goed de weg onthouden zodat ik alleen ook nog eens kan terug komen!